Okno na wschód - dar od losu :)

Jak mnie Los już tak dobrze przeczołgał, to orzekł że w rekompensatę coś mi się należy i dostałam od niego dar - Okno Na Wschód, słońca oczywiście :)))
To wrocławska gmina  pomogła losowi, albowiem z osiem lat temu, postanowiła w miejsce wyburzonych kamienic zniszczonych powodzią, wybudować nowe budynki. Położenie mojego starego okna kolidowało z projektem nowych bloków i tak to stare okno zamurowali i zrobili nowe z innej strony. Żeby mi jednak nie było za dobrze to przeróbka ta trwała, trwała i trwała, kilka ekip przewinęło się przez moje lokum. W końcu jednak robotnicy zrobili co należy, a ja stałam się szczęśliwą posiadaczką Okna Na Wschód.
Dobrze mnie zna ten mój los,wiedział kiedy mi ofiarować taki dar, wcześniej bym go nie doceniła ;) Albowiem tak się stało, że po poważnych zawirowaniach zdrowotnych moja natura "nocnego marka", zaczęła zmierzać w stronę "porannego ptaszka" ino że bez przesady ;)
Jeśli już się jest posiadaczką tak a nie inaczej usytuowanego okna, to wstając  "na siusiu" o godzinie 5:47 można mimochodem w nie zerknąć i zobaczyć.....

1.
     Jak słoneczny balonik zaczyna unosić się nad ziemią

Dlatego mój aparat fotograficzny ma wieczny dyżur, przy oknie właśnie :))

2.
     Te szklane formy są swoistym barometrem tego co dzieje się za oknem.

3. 
         Jeśli zaczynają lśnić to znaczy, że należy wstać i chwycić za aparat :)

4.
Wstawaj, wstawaj...

5.
              Szklany barometr nigdy się nie myli :)

Zapraszam do Teatru Natury :)
Zdjęć będzie bez liku, kolorystyka co prawda prawie w jednej tonacji, ale i tak będzie magicznie :)))
Nie wiem co prawda czy dla wszystkich, bo może są tacy co nie lubią wschodów słońca, tych przepraszam i zapraszam na mojego bloga innym razem :)

6.  

7.

8.

8a.

9.

9a.

10.

10a.

10b.

11

12.

13.
Nie wiem dlaczego dwa ;)

14

14a.

15

15a.

15b.

16.

16a.

16b.

17.

17a.

17b.

17c.

17d.

17e.

17f.

18.

18a.

18b.

18c.

19.

20.

20a.

20b.

20c.

20d

21.

22.

23.

24.

25

25a.

25b.

26.

26a.

27.

27a.

27b.

28

28a.

28b

29

29a.

29b

30

31.

31a.

31b.

32.

33.

33a.

33b

33c

34

35.

36.

36a

37

37a

Zbliżamy się do końca, ostatnie dwa zdjęcia wschodzącego słońca zrobione zostały o godzinie która mnie samą dzisiaj zaskoczyła, nie pamiętałam bowiem, że o tej porze potrafię się zmobilizować do jakiegokolwiek działania ;)

38.
To zdjęcie zostało zrobione 13 czerwca o godz........ 3:14 hmmm,
tak mówią dane przypisane do zdjęcia.
Ta widoczna na niebie różowa miucha to księżyc ;)

39.
To zaś 1 lipca o 3: 21
Taaaaa właściwie to sama sobie nie wierzę, że bywam zdolna do takich ekscesów ;)

Dla tych którzy dotarli do końca tej długaśnej prezentacji, jeszcze kilka zdań uzupełniających :))
Zaprezentowane zdjęcia robiłam w przeciągu kilku lat. Na szczęście słońce wschodzi o różnych godzinach w zależności od pór roku i nie zawsze jest to tak barbarzyńska godzina jak 3:21 hehehe
Ogromną ilość słonecznych widowisk najprawdopodobniej przespałam, bo nie jest tak, że codziennie stoję przy oknie i w napięciu czekam na wschód słońca ;) Niebo spowite grubaśną warstwą chmur też pozwala się wyspać ;) Jeśli jednak dostrzegam, że za oknem słońce wyczynia coś naprawdę niesamowitego, to zawsze mam ochotę utrwalić to w fotografii :)
Największą zaletą takiego widowiskowego okna jest jego stała obecność i dostępność. Mogę sobie w negliżu sięgnąć po aparacik i cykać.
Zdarza się że pomimo ostrzegawczych błysków "szklanego barometru", nie mam ochoty wcześnie wstawać z łóżka, wtedy otwieram tylko oczy i się napawam :)
 

40.
Słoneczko czaruje :)

Wraz ze słonecznymi promieniami zaraz zjawi się Anioł Promiennego Uśmiechu :)))

To będzie fajny dzień :)

Wraz z promieniami wschodzącego słońca przez moje Okno Na Wschód wlatuje Anioł Promiennego Uśmiechu i wtedy łatwiej żyć :)))

Moja blogowa koleżanka Ninka, pięknym wierszem, spuentowało ten wpis:
Miasta pożary i chmur oceany,
podwójne słońce w obiektyw schwytane,
lekkie woale różowe i szare
i pierwszy promień w szkła jasnym krysztale...
Oto i spektakl za oknem codzienny,
i pejzaż tylko na pozór niezmienny,
bo co dzień inny obraz cieszy oko,
choć przez to samo oglądany okno.

To jest cudowna inspiracja, Mario :) - Tak napisała Ninka* w komentarzach pod tym wpisem :)

Bardzo się cieszę Ninko, ze Cię tak cudnie zainspirowałam :) Puchnę z dumy, warto było od czasu do czasu nie dospać :))No i poślęczeć trochę nad opracowaniem tej prezentacji ;)

* Ninka nie ma swojego bloga, ale w blogowym światku jest znana z wierszy sierocych(adopcyjnych) na blogu Za Moimi Drzwiami, to ona jest także współautorką kalendarza Poetyckie Kotki :)

Stukrotne dzięki Ninko za ten wierszowy podarunek:*