Nie zgadzam się z Andersenem ;) Tysiąc pincet zachwytów maniaczki zdjęciowej :)

 Z jakim to Andersenem się nie zgadzam?
A z tym od baśni, Hansem Chrystianem.
A w jakiej sprawie?
Mamy inne poczucie piękna  ;)
Uważam albowiem, że młodziutkie łabądki są śliczne!

Pewnie powiecie, że brzydsze od żółciutkich kaczuszek.

Ja tam uważam, że równie piękne!

No bo popatrzcie, biała mamusia łabędzica prezentuje się imponująco, ale przecież te szarawe brzdące są zachwycające :)

Para łabędzi ma gniazdo na małej wysepce na fosie miejskiej.

Mama, tata i troje dzieci.

Już nie takie całkiem tyciuchne,

 jednakoż do dorosłości

to im jeszcze daleeeeeeko.

Jak doszłam do fosy to stadko znajdowało się przy przeciwległym brzegu. Zdjęcia robione z ręki dużym zoomem dlatego nie wszystkie takie ostre jakbym chciała. Robienie zdjęć dużym zoomem ma taką właściwość, że to co fotografujesz możesz dokładnie zobaczyć dopiero jak wrzucisz zdjęcia do komputera ;)
I otóż nad wodą robiłam zdjęcia, ale dopiero w domu z zachwytem odkryłam jakie fajnostki udało mi się sfotografować :)

Jak przystało na maniaczkę, nie zrobiłam co prawda tytułowe 1500 zdjęć, ale około 400 to już tak i to w przeciągu 20 minut ;) Działo się jednak tak intensywnie, że nie mogłam tych zdjęć nie zrobić :) Spoko, spoko, nie zamieszczę tu tych czterech setek, będzie jednak sporo, według mnie warto wytrwać do końca tej łabędziowej opowieści.
Fuksło mi się i trafiłam na początek czegoś ciekawego.
Otóż jak podeszłam do barierki przy skarpie fosy, to łabędzie żerowały przy drugim brzegu. W trakcie wyciągania aparatu zaczęły płynąć w moją stronę.
Patrzajcie ino co się dzieje
Łabędzie berbecie kręcą się koło matuli.
-Mamo takie krótkie nóżki jeszcze mamy, weź nas na rącz...skrzydła!

-No dobra pakujcie się.

Hehehehehe i się wpakowały na łabędzicy grzbiet.

Pierwszy raz udało mi się zaobserwować cuś takiego w naturze!

Jednakoż nie dla całej trójki miejsca starczyło
-A ja?

-Ja chcę też chcę!

-Duży już jesteś, dasz radę sam.

-Et, życie to sprawiedliwe nie jest.

Łabędzie wypłynęły na środek fosy i tak to jakoś zdjęć wzrosła.

Łabądki sobie płynęły, a ja? 

Wiadoma to rzecz!

Zdjęcia robiłam ;)

Na skarpie rosną duże drzewa i ptaki zaczęły uciekać mi z pola widzenia.

Jak pokonałam te przeszkody, to okazało się...

że i trzeci maluch wdrapał się na mamusię :)

Tak raczej połowicznie ;)

A jednak mieszczą się, wszystkie trzy się mieszczą :)

Łoooooooooooooooooooo!!!!!!!!!!
Cóż to się dzieje?!?!
-Wysiaaaaaaadacieeeeeeeeeeeeeeee!

Ej, mama, mama, no co ty!

-Pora na toaletę moi drodzy :)

Bo higiena to bardzo ważna rzecz!

Dlatego trzeba do tego podejść poważnie

i z wielkim zaangażowaniem!!!

Łabędzie toaleta niezwykle widowiskowa jest :)

I lepiej do zarejestrowania tego spektaklu użyć aparatu fotograficznego, a nie kamery.

Albowiem film przewija się szybko.

A kadrami zdjęć można się delektować,

podziwiając łabedzią jogę ;)

Zaczerpnięcie tchu

I obrót!

Wyginamy ciało śmiało.

Należy dokładnie wymuskać piórka.

Popatrzcie uważnie czyż to nie wspaniały łabędzi balet!

Tak tańczy tatuś.

Należą mi się oklaski:)

Tak zaś tańczy mamusia.

I znowu tatuś.

I tak to muskając się i tańcząc znowu zaczęli znikać mi z pola widzenia, a ja powiedziałam dość tej maniaczce we mnie i przerwałam łabędziową sesyjkę ;)

Bardzo często obserwowałam łabędzie na różnych wrocławskich wodach, ale takie widowisko widziałam pierwszy raz. I jestem wdzięczna losowi, że cuś takiego mi podarował.
Z siebie zaś jestem dumna, że pomimo poważnie nadgryzionemu zębem czasu wzrokowi, udało mi się to uchwycić w kadrach ;)
I jeszcze taka uwaga techniczna. Zdjęcia kadrowałam w programie graficznym.