Dąbdyń i dęby...

Krajobraz bez drzew jest dla mnie wybrakowanym krajobrazem, albowiem drzewa radują mom duszę!!!

Dzień dobry, drzewa, polskie drzewa!
Wiatr wam ballady swoje śpiewa
i rozczesuje wasze liście
co w oczach mienią się srebrzyście.

Dzień dobry, drzewa, polskie drzewa!
Wiosenna poi was ulewa,
A potem grzeje ciepłe słońce
I słychać znów słowików koncert.

Dzień dobry, drzewa, polskie drzewa!
Już was niejeden wiersz opiewał
Pod lipą siedział Kochanowski
I w poszum liści zmieniał głoski

Dzień dobry, drzewa, polskie drzewa!
Wiosna was szczodrze przyodziewa
I trwacie tak na naszej ziemi
Na przemian w bieli i zieleni!

Wł.Ścisłowski

 Niedawno doszłam do wniosku, że jedynym mym podróżniczym marzeniem jest dotarcie do jakiś niezwykłych drzewnych okazów :)

I chyba dlatego jedna z dyń spośród mojego dyniowego suszu, skojarzyła mi się z potężnym dębem, stworzyłam więc sobie z niej drzewopodobnego cudaka, Dąbdynia. 

Dąbdyń powstał już dość dawno, nie miałam jednak wtedy jeszcze swojego bloga, więc nie ma on oddzielnego wpisu.

Facebook na moim profilu przypomniał go niedawno i kilku osobom przypadł on do gustu, no więc zabrałam go na sesyjkę, niech i on w pełni zaistnieje na moim blogu :)

Na moje szczęście mieszkam w mieście gdzie nie brakuje pięknych starych drzew, a w Parku Wschodnim rośnie sporo ciekawych wiekowych dębów.

Tak wyglądają niektóre spośród nich zimą.

A tak wczesną wiosną.

A tak prawie latem :)

 Wsadziłam Dąbdynia za pazuchę i wybraliśmy się do Parku Wschodniego :)
Na tle bujnej trawy Dąbdyń prezentował się niczegowato, ale przecież nie nazywa się Trawdyń ino Dąbdyń, należało więc skierować się w stronę dębów;)

 A oto jest, dąb!!!

tysiąc soczystych lat
mocarnego życia
tysiąc zwyczajnych mgnień
zielonych liści
tysiąc kolorowych wspomnień Ziemi
myśli dąb

http://www.zb.eco.pl/bzb/5/wiersze.htm

 Drzewo to w dawnych wierzeniach, jak na axis mundi przystało, wspierało nieboskłon, zaś jego korzenie schodziły do najgłębszych podziemi, prawdopodobnie aż do samej Nawii, tworząc tam filary. 

https://www.slawoslaw.pl/dab-drzewo-boskiej-potegi/

Dąb to także symbol męskości i siły, bo w końcu do dziś chłop winien być jak dąb.
https://www.slawoslaw.pl/dab-drzewo-boskiej-potegi/

 Dęby, jako drzewa szczególnie często rażone piorunami, były postrzegane jako ulubione drzewa bogów, regularnie błogosławione przez samego Peruna. Stąd też właśnie pogląd, że to właśnie w dębach kumulowała się moc gromowładnego boga.
https://www.slawoslaw.pl/dab-drzewo-boskiej-potegi/

Dębom składało się ofiary z darów natury: z owoców, nabiału i miodu. Wokół nich organizowano też taneczne korowody, zaś same drzewa jeszcze w dobie średniowiecza bywały ogradzane, żeby nikt niepowołany nie miał dostępu do tych szczególnych drzew.

https://www.slawoslaw.pl/dab-drzewo-boskiej-potegi/

W Polsce wciąż możemy podziwiać piękne okazy starych dębów, choć z niepokojem docierają do nas informacje o tym, że co jakiś czas jakiś nieroztropny barbarzyńca postanawia wyżyć się na tych wspaniałych zabytkach potęgi natury. Bolesław, Chrobry, Bartek, Świętopełk, Poganin, Wojsław, Warcisław, Beczka, Car, dąb Bażyńskiego czy też dęby Rogalińskie – to tylko te starsze i bardziej znane pomniki przyrody, a przecież młodsze dęby, otaczające nas niemal na co dzień, też potrafią oczarować swym niewątpliwym urokiem.

https://www.slawoslaw.pl/dab-drzewo-boskiej-potegi/

Dąb w wierzeniach wielu ludów indoeuropejskich był świętym drzewem bóstw piorunów, grzmotów i burzy. 

http://rme.cbr.net.pl/index.php/archiwum-rme/126-wrzesien-pazdziernik-nr-51/kultura-i-tradycje-ludowe/254-ludowe-wierzenia-magiczna-moc-drzew

Niektóre podania głoszą, że w koronie świętego dębu gniazdował ognisty ptak, będący posłańcem bogów i pośrednikiem między światem boskim i ludzkim.
 http://rme.cbr.net.pl/index.php/archiwum-rme/126-wrzesien-pazdziernik-nr-51/kultura-i-tradycje-ludowe/254-ludowe-wierzenia-magiczna-moc-drzew

Dąb był też atrybutem boga Trzygłowa – ojca pozostałych bogów, czczonego szczególnie na Pomorzu. 
http://rme.cbr.net.pl/index.php/archiwum-rme/126-wrzesien-pazdziernik-nr-51/kultura-i-tradycje-ludowe/254-ludowe-wierzenia-magiczna-moc-drzew

Słowianie wierzyli, że gdy jeszcze nic nie istniało, tylko sine morze, na jego środku stały 2 dęby, a siedzące na nich gołębie radziły, jak stworzyć świat. Stary dąb uwieńczony jemiołą był symbolem nieśmiertelności.
http://rme.cbr.net.pl/index.php/archiwum-rme/126-wrzesien-pazdziernik-nr-51/kultura-i-tradycje-ludowe/254-ludowe-wierzenia-magiczna-moc-drzew

Pamięć dawnej wiary przerodziła się w szacunek dla dębów, szczególnie tych odznaczających się sędziwym wiekiem. Dęby mogą żyć do 2000 lat. Wykorzystywano je w celach leczniczych, np. na Wołyniu służyły do tego głuche dęby, czyli późno rozkwitające. Aby pomóc sobie w przypadku kurzej ślepoty, należało oprócz spaceru wokół pnia dębu, odmówić pacierze i wypowiedzieć specjalne zaklęcie. Magiczna formuła przepadła jednak w mroku dziejów…
http://rme.cbr.net.pl/index.php/archiwum-rme/126-wrzesien-pazdziernik-nr-51/kultura-i-tradycje-ludowe/254-ludowe-wierzenia-magiczna-moc-drzew

Jak pracowałam w przedszkolu, mieliśmy cykl spotkań z psychologiem. Dawno to było, więc nie pamiętam treści tych spotkań, jedno jednak pamiętam. Dostaliśmy zadanie, aby  każdą z koleżanek określić jakimś drzewem. Ja, wszystkim koleżankom kojarzyłam się z dębem.
Jest ze mnie kawał baby, fakt, wtedy na szerokość było mnie trochę mniej, ale wzrost zawsze miałam słuszny ;)

Dębdyń i dąb.
Wiosennie zielony, piękny okaz mocarnego drzewa!

Popatrzmy jednak uważniej na pień drzewa...

Za Dąbdyniem, na pniu, widać coś niepokojącego...
To znaki po lekarskich zabiegach dzięciołów.

Ten dąb sądząc bo obwodzie pnia, wcale nie stary...
ale i nie mocarny!

Bo tylko na pół żywy!

Wygląda na to, że życie dało mu popalić ;)

Jednak żyje, cały czas jeszcze żyje!!!

Też jeszcze żyję i mam Dąbdynia, który czerpie dla mnie energię!!!

I powstają nowe dyniaki... :)

Popatrzcie jeszcze na to. To stara wierzba, też z Parku Wschodniego, widać jak mocno sterana życiem!
Kaleka, a jednak piękna, tylko trzeba na nią umiejętnie popatrzeć :)

I jeszcze taki wiersz, który znalazłam na tej stronie http://www.zb.eco.pl/bzb/5/wiersze.htm, nie potrafiłam doszukać się nazwiska autora.

MODLITWA DO DRZEWA
zdroweś drzewo
łaskiś pełne
wiatr z tobą
błogosławioneś ty
między roślinami
i błogosławion
owoc żywota
twojego
święte drzewo
Matki Ziemi
módl się za nami
niewiedzącymi
teraz i w godzinie
śmierci naszej
tlenu naszego powszedniego
daj nam dzisiaj
i nie wódź nas na powieszenie
ale nas zbaw
ode złego
Ego