3. Okularniki-okularowe sowiaste ptaszyska i...wiosna.

No to mamy wiosnę!!!
Gdzie?
No bez wątpienia w kalendarzu ;)
Dzisiaj, znaczy się 21 marca o godzinie 6,00, za moim oknem, świat wyglądał tak:

Znaczy się całkiem przyjemnie zapowiadał się dzień! Przymknęłam oczy jeszcze na krzynkę i przyśniły mi się powracające...jaskółki. Przelatywały i przelatywały koło mnie olbrzymią chmarą, usiłowałam im robić zdjęcia, ale oślepiało mnie słońce. Ocknęłam się z drzemki, otworzyłam oczy i...oślepiło mnie słońce!!! ;)
I to słoneczko tak sobie fajnie świeciło, od czasu do czasu jakaś chmureczka przetarła mu liczko. Po porannej domowej bieganinie, udało mi się urwać z domu aby zobaczyć co ta wiosna z sobą przynosi.
Zabrałam ze sobą jednego ze swoich okularników.
Dlaczego akurat z okularnikiem do wiosny?

Ano ptaszysko to jest, a wiosna to między innymi pora ptaków. Świergolą, pitygrylą, aże się człowiekowi radośnie na duszy robi. I przecież śniły mi się dzisiaj jaskółki :)

Moje okularniki co prawda nie świergolą, no ale co z tego? Niewątpliwie przypominają ptaki ;)
Co to Okularnik i skąd się wziął?
Poprzednio pisałam o Agatkach i o Agatkach-patrzałkach. a że w moich szufladach leżakowały sobie okulary o ładnych oprawkach, to szkoda mi było wykorzystać tylko ich szkła, trzeba było wymyślić coś na całość.
I...wymyśliłam, okularowe stwory przypominające ptaszory. Córka Elaji nazwała je sówkami :)

Taką sówkę-okularnika zabrałam ze sobą na wiosenny króciutką przebieżkę :)

 Jak widać na obrazkach, zaczyna się zielenić :)

 Jest oczywiście wiosenna klasyka :)

 Jest także i...śnieg, niestety.
Nie było go u nas całą zimę, bo nasza tegoroczna zima, zapadła sobie była w...sen zimowy...chyba...
No a jak wiosenka zaczęła wysyłać sygnały, że teraz jej kolej, to obudziła tym naszą zimę, a ta rozespana i przez to wściekła, zaczęła się mrozić i ciepać śnieżnym puchem.

Zimowo-wiosenne przepychanki nie są nam obce, przeczekamy, ciesząc się gdy wiosna będzie górą i zaciskając zęby, gdy znowu przygniecie ją zima. Takie to uroki naszego klimatu ;)
Zima z ociąganiem, czy bez musi odejść i nastanie nam...
WIOSNA RADOSNA!!!

Wypowiedziałam się na temat wiosny, to teraz pora na szczegóły o Okularnikach :)
 Ten spacerujący ze mną powstał z zabytkowych okularów. Kupiłam je na giełdzie staroci, jeszcze przed wymyśleniem okularowych sówek, dlatego, że miały...potencjał ;)

1.

Wpierw sówki powstawały z okularów metalowych, ponieważ stosunkowo łatwo nagiąć ich kształt dopasowując do kształtu agatu. A skrzydełka przytrzymujące okulary na nosie, po odpowiednim wygięciu stają się...oczami :) 

2.

3.

Potem okazało się, że z tych niemetalowych, też wychodzą całkiem udane sówki :)

4.

Okularniki najczęściej siedzą sobie na gałązkach

5.

A agaty z których powstały, jak to przeźroczyste agaty mają w zwyczaju, wrażliwe są na magię światła :)

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

Nie wszystkie okularniki siedzą na gałązkach. Moja bratanica wolała takiego nie dopowiedzianego :)

14.

Powstał także, taki okularnikowy świecznik :)

15.

16.

17.

Ten prezentowany na końcu Okularnik, był pierwotnie...fioletowym pajacykiem, jednym z pierwszych agatków jakie zrobiłam. Wisiał sobie kilka lat na kuchennym południowym oknie i słońce dzień za dniem...kradło mu kolor. Jak już ten kolor z niego uciekł, to powstało takie duże sowisko ;)
O agatach warto wiedzieć, że część z nich jest sztucznie barwiona. Naturalny ich kolor to brązy, beże. Fiolet, niebieski, biskupi róż, to kolory sztuczne i agaty o takich kolorach, wystawione na silne słoneczne promienie, odbarwiają się. Jednak mniej intensywne światło nie pozbawia je koloru.

18

Zrobiłam ten okularnikowy przegląd i ze zdumieniem stwierdzam, że sporo ich :) Większość z nich powędrowała w świat...

I taka to historyja przeźroczystych agatowych plastrów, samych w sobie bardzo ładnych, które jednak wzbogacone o rzeczy właściwie nikomu już niepotrzebne, stają się jeszcze bardziej interesujące :)))

Życzę wszystkim, aby wiosna była coraz bardziej widoczna wokół nas, a zima przestała się już kramarzyć :)))