Ot jeden granat ale potem dwa zamiast jednego...

Jakiś czas temu dostałam od koleżanki granat, taki do jedzenia a nie rzucania ;) Znaczy się ten który mi dała to on już nie był do jedzenia, bo podeschnięty był.

Dziwny prezent? ;)
Dostaję od niej również różnego rodzaju pestki, bo ona wie że zrobię z tego doba jakisik użytek :)
Ten podeschnięty granat leżał sobie u mnie, leżał, leżał, leżał z podeschniętego stał się wyschnięty i dalej leżał.
I tak jakoś w maju wzięłam go do ręki i zaczęłam dorabiać mu gębę ;)

O taką mu dorobiłam :)

Ząbeczki ma jak perełki.
I cuś mu tam błyska za ząbeczkami!

Oprócz gębeczki dorobiłam mu uszka.

I tak to miałam główkę stworka.

Skoro miałam głowę to należało działać dalej.
Tylko że to dalej jest już znacznie bardziej skomplikowane niż sama głowa, albowiem.
Założyłam sobie, że moje Dyniaki mają stać o własnych siłach. A jest to już zadanie konstrukcyjne. Należy się zastanowić jak połączyć ze sobą wszystkie elementy aby postać była stabilna.
I bardzo ważne, trwała, albowiem solidną robotę wyssałam z mlekiem matki i...ojca :) Cokolwiek oni robili to miało to wieczysty okres gwarancji :)
Najczęściej więc aby przejść do kontynuacji, muszę zebrać się w sobie.
Zebrawszy się w sobie zrobiłam to co poniżej.
I...

 orzekłam, że absolutnie nie tworzy zgranej całości z głową!
Dlatego to w swojej dość pokaźnej kolekcji dyniek, wyszukałam taką trąbiastą i zrobiłam nową główkę :)

I tak to powstał Długonosdyń :)
Który z wielkim upodobaniem pozował wśród letnich kwiatuszków w Parku Staromiejskim.

Z zadowoleniem stwierdzam, że dyńka z której zrobiłam tą głowinę, jakby specjalnie rosnąc przybrała taki kształt aby przypasować mi do tego, co wydawałoby się błędnie stworzyłam ;)

Zobaczcie, czyż nie mam racji, zgrabna całość?

Długonosdyń nie chciał wyjść z hortensji, dlatego jeszcze dwa zdjęcia ;)

Mam już dyniaka z długim nosem i...mam tylko głowę z granatu.
Należy więc stworzyć drugą postać!!!
Oto jest!

 Gapciogranatdyń.

 Dynia taka trochę paprykowata świetnie przypasowała do granatowej główki!

Zabrałam oba dziwadła na wspólną sesyję, wszak wynikły jakby z siebie ;)

Jednakoż manipulowanie dwoma sporymi dyniakami, w upalny dzień, gdy nie jest się już całkiem sprawnym fizycznie, to nie letka sprawa!

Długonosy okazał się bardziej przebojowy, dlatego to on ma więcej zdjęć wśród kwiecia ;)

A Gapcio?

Sami widzicie to gapcio :)

Tylko czy na pewno?

Taki smaczek.
Czy ktoś z moich czytelników rozpoznaje co jest w tle? :)

Wraz z moimi najnowszymi cudakami pozdrawiam serdecznie wszystkich moich czytelników :)